Deze maand vieren we weer Vaderdag. Voor mij wordt het ‘t 10ejaar dat ik vader ben. En hoewel ik persoonlijk niet zoveel geef om het fenomeen vind ik het aandoenlijk om te zien hoe mijn dochters er iedere keer iets leuks van maken. Het was wel even wennen om ineens een vader te zijn en te beseffen dat deze dag niet meer in het teken stond van mijn vader, maar van mij.
Voor een aantal mannen zal deze Vaderdag de eerste van hun leven zijn. Ze hebben net een kind gekregen, of misschien nog net niet maar weten dat het er aan komt. Ook zij zullen weer even wennen, net als aan het hele vaderschap. En dat samen met hun partner, die net moeder is geworden of dat bijna is.
Hoe doen die mannen dat?
Uit studies blijkt dat mannen hun partner niet goed kunnen steunen in de overgang naar het ouderschap tenzij ze hier zelf in worden gesteund. Vanuit mijn werk bij Aanpakken voor Aanstaande Vaders weet ik dat die steun nog al eens te wensen over laat. Niet in de laatste plaats door mannen zelf die van te voren grote dingen roepen als “je kunt toch niks doen bij de bevalling”, “ik laat het allemaal maar op me af komen” of “ik wil me wel voorbereiden maar ik ben niet zo’n lezer”.
Maar ik weet als oud-verloskundige ook dat veel mannen erg klein worden op de overgang naar het vaderschap: bij de bevalling. Soms zijn ze wat passief aanwezig, soms zelfs hinderlijk.
En ik kan het ze niet helemaal kwalijk nemen: want als je als man wel een goede voorbereiding zoekt, waar kom je dan terecht?
De geijkte zaken zijn partneravonden van de zwangerschapscursus (“avondje meepuffen”), boeken van diverse bekende Nederlandse mannen die wel eens even vertellen hoe het bij de bevalling voor je is (“alsof je je favoriete café ziet afbranden”) of verhalen uit de omgeving van hoe verschrikkelijk het wel niet is.
Verandering
Toch is er iets aan het veranderen. Toen ik in 2009 begon met cursussen voor aanstaande vaders was de nieuwsgierigheid groot maar het aantal aanmeldingen laag. Inmiddels zijn we in 2018 beland en zijn de cursussen gevuild met meer dan alleen die ‘hoog opgeleide mannen die alles willen weten’. Ik heb al meerdere andere vader-initiatieven zien ontstaan. Dat kan gaan van vadercoaches, naar veranderend vader-kraam-verlof, naar bedrijven die aandacht hebben aan vaders tot een Stichting voor Betrokken Vaderschap, VDRS.nl. Ook professionals beginnen te beseffen dat er nog winst te halen valt bij vaders. Deze column zou er bijvoorbeeld niet geweest zijn als de verloskundigen van YuuX niet aan de vaders gedacht hadden.
De grotere belangstelling is een terechte ontwikkeling die wat mij betreft goed is voor vaders, moeders en vooral de kinderen. Een betrokken vader levert iedereen wat op, ook werkgevers!
Ik ga lekker door met nieuwe aanstaande vaders een stukje zekerder op hun pad van het vaderschap te helpen, met mijn boek en met mijn cursus. En natuurlijk ook met scholingen voor professionals die met (aanstaande) vaders werken. Want niet alleen de vaders zelf zouden bewuster mogen worden van hun belangrijke rol, ook de professionals kunnen hierin nog een hoop leren.
Deze Vaderdag zal ik extra denken aan al die mannen die net als ik vader zijn, of dat bijna worden. En ik wens ze dat zij de vader zullen zijn die ze zelf hadden willen hebben!
David Borman werkte van 1999-2009 als verloskundige en heeft de cursus Aanpakken voor Aanstaande Vaders ontwikkeld. Hij geeft deze cursus sinds 2009 en sinds 2013 is er een boek van zijn hand met dezelfde titel. David is vader van 2 dochters.
Voor meer informatie: www.vadercursus.nl
