Alles wat we nodig zouden kunnen hebben nemen we mee in de auto. De meeste verloskundigen verdelen hun spullen over twee tassen. Een visitetas en een bevalling/spoedtas.
Een visitetas wordt eigenlijk bij elk huisbezoek mee naar binnen genomen, of het nu gaat om een bezoek aan een zwangere, een barende of een kraamvrouw.
Wat hebben wij allemaal in de visitetas zitten:
- Doptone en gel (deze zijn nodig om naar het hartje van de baby te luisteren);
- Stethoscoop en een bloeddrukmeter. Een bloeddruk meten we bij elke controle tijdens de zwangerschap, de eerste controle bij de bevalling en in de kraamweek nog een keer. Dit doen we met name om een hoge bloeddruk te detecteren;
- Handschoenen, deze gebruiken we met name om onszelf te beschermen. Bijvoorbeeld bij bloedverlies of een inwendig onderzoek. Wij gebruiken ze ook om de baby te beschermen, dit doen we met name als we een mondonderzoek bij de baby doen;
- Onthechtset, deze gebruiken we om hechtingen te verwijderen bij een kraamvrouw. Meestal is het niet nodig om hechtingen te verwijderen, deze lossen namelijk vanzelf op, maar soms zitten ze op het einde van de kraamweek in de weg, dan halen we ze eruit om het comfort te vergroten;
- Priksetje voor bilirubine, hierover meer in de volgende blogpost over bilirubine;
- Laptop/schriftje met pen, om al ons werk te kunnen documenteren in je zwangerschapskaart en een telefoonoplader zodat we altijd bereikbaar kunnen blijven voor jullie;
- Pasjes van het ziekenhuis zodat we vrije toegang hebben tot faciliteiten die belangrijk kunnen zijn.
- En tot slot spullen voor ons eigen comfort zoals voedsel, pepermuntje, etc.
Wat zit er in de bevallings-/spoedtas?
Deze tas is zwaar en hebben we lang niet altijd nodig dus we halen deze alleen uit de auto voor een huisbezoek als iemand thuis gaat bevallen of als er een spoedsituatie is. Het merendeel van de spullen die we bij ons hebben gebruiken we gelukkig niet, maar willen we wel altijd klaar hebben staan voor het geval dat.
- Bevallingsset: hierin zitten twee kochers en een navelstrengschaar. De kochers gebruiken we om de navelstreng af te klemmen en de schaar geven we vaak aan papa of mama zelf, zodat deze de navelstreng kan doorknippen. Daarnaast hebben we ook los altijd een episiotomieschaar bij ons, dit is een schaar om de knip te zetten. Deze pakken we apart in, omdat we deze gelukkig bijna nooit hoeven te gebruiken;
- Steriele handschoenen om de baby aan te pakken en te hechten;
- Oxytocine: dit is medicatie. We gebruiken dit met name om de placenta geboren te laten worden of om bloedverlies te beperken. Deze gebruiken we niet standaard, maar leggen we wel altijd klaar;
- Lidocaïne: dit is verdovende medicatie, deze dienen we toe voordat we eventueel een knip zetten of na de bevalling voordat we gaan hechten;
- Vliezenbreker: stel de vliezen zijn nog niet gebroken tijdens het persen, dan breken we deze vaak tijdens de uitdrijving om te voorkomen dat het een grote waterval wordt;
- Katheter: voor het geval dat iemand niet kan plassen of de ontsluitings- of uitdrijvingsfase duurt te lang: dan kunnen we in overleg de blaas leeg maken;
- Naalden en spuiten om de medicatie toe te kunnen dienen;
- Voor de baby een meetlint en vitamine K. Vaak gebruiken we de weegschaal van de kraamzorg om de baby te wegen, omdat ze het gewicht de hele week zullen vervolgen, dan kan er het beste met dezelfde weegschaal gewogen worden;
- Een hechtset: in de hechtset zit een naaldvoerder (hiermee hebben we goed grip op de naald) en een pincet, zodat we alles weer netjes kunnen hechten. Hechten doen we uiteraard met verdoving;
- Naaldencontainer: zodat we de gebruikte, scherpe materialen veilig op kunnen bergen.
De volgende spullen zetten we klaar maar daar maken we gelukkig zelden gebruik van:
- Een zuurstoftank met beademingsballon en mondkapje;
- Mayotubes: dit zijn buisjes die kunnen helpen om de ademweg vrij te maken, deze hebben we voor zowel volwassenen als voor de baby;
- Infuus: deze kunnen we gebruiken om vocht toe te dienen als iemand teveel bloed verliest;
- Beademings- en zuurstofmasker voor volwassen voor tijdens een reanimatie;
- Saturatiemeter: om de zuurstofverzadiging te kunnen meten bij een volwassene.
Het bevalbad en/of de baarkruk nemen we natuurlijk ook mee indien gewenst.
