Woensdagochtend 7 december 2022. We hebben de kraamzorg gebeld dat we elk moment naar huis mogen, alleen nog even wachten op de ontslagpapieren. Die nacht is onze dochter Vera geboren, ze had in het vruchtwater gepoept, dus we moesten wat langer in het ziekenhuis blijven ter observatie. Gelukkig zonder bijzonderheden!
Voorbereiding en eerste dag
Thuis stonden de kraamverzorgster en stagiaire snel op de stoep. Een korte kennismaking en het bespreken van onze verwachtingen volgden. We waren snel klaar, want wat verwacht je precies van je kraamweek? Onze voorbereiding was niet veel uitgebreider dan een paar bakjes eten in de vriezer (want die zouden vast van pas komen) en het kopen van spullen die op online lijstjes stonden.
Doodmoe van de korte nacht en de lange bevalling mochten wij even slapen, terwijl zij zich over onze dochter ontfermden. Als je me eerder verteld had dat ik mijn nog-geen-24-uur-oude dochter aan iemand zou toevertrouwen die ik nog geen 30 minuten kende, had ik je uitgelachen. Maar het voelde goed en direct vertrouwd.
Die eerste dag kwamen we op adem en werden we in de watten gelegd, terwijl de kraamverzorgsters als een tornado door ons huis gingen. Ze werkten onze achterstallige was weg, maakten de meest creatieve lunch en fruithapjes en kookten zelfs het avondeten.
De eerste nacht alleen
Na hun vertrek begon de eerste nacht alleen. We hadden die avond kraambezoek gehad van familie, waardoor we pas laat naar bed gingen. Moe van de bevalling, de korte nachten en natuurlijk alle indrukken gingen we een nacht in waar Vera veel huilde en niet wilde slapen. Alleen als ze tegen mij aanlag was ze rustig. Een gevoel van wanhoop overviel ons, want dit konden wij toch helemaal niet? Ik viel van uitputting in slaap met haar tegen mij aan. Dat is niet veilig, dat weet ik. De ochtend erna voelde ik me enorm schuldig en volgden de eerste tranen. Gelukkig was de kraamzorg er met een luisterend oor. Uiteindelijk bleek onze wanhoop van die nacht onterecht, Vera sliep de opvolgende nachten geweldig en nog steeds slapen we goed.
Lichamelijk gesloopt
Zo soepel het met Vera ging, zoveel problemen had ikzelf. Ik kwam niet ongeschonden uit het ziekenhuis, zo had ik een tweedegraads ruptuur en tepelkloofjes. Ik had er rekening mee gehouden dat het plassen zou branden en dat de eerste keer ontlasting een soort tweede bevalling kon worden. Hoewel ik dat beide niet had, had niemand mij verteld dat het daadwerkelijke zitten, ook op de wc, zoveel pijn zou doen. Na vijf dagen op één bil op de wc te hebben gezeten en dagelijks koelen werd het langzaam beter.
Vanwege de tepelkloven besloten we al snel dat ik ging kolven. Ik wilde graag borstvoeding proberen, maar na vijf dagen geen productie stopte ik ermee. Natuurlijk kreeg ik die avond stuwing en liep er wat borstvoeding weg. Na een enkele keer kolven en in overleg met YuuX besloot ik er niet mee verder te gaan. Vera groeide als kool op kunstvoeding en had bijna haar geboortegewicht bereikt. Dit laatste zorgde ervoor dat ik er vrede mee had.
Die avond voelde ik me grieperig en rillerig. Ik had verhoging en was bang voor een infectie. Na overleg met YuuX werd ik gerustgesteld want het kon ook bij stuwing passen. Voor de zekerheid kreeg ik na overleg met de huisarts antibiotica voor een blaasontsteking. Later bleek mijn urine schoon, waardoor het waarschijnlijk de stuwing is geweest. Ook de stuwing was pijnlijk, maar een strakke sportbh, koelpacks en saliethee hielpen wel.
Als laatste en vervelendste, ervaarde ik bekkenbodemklachten. Staan en lopen zorgden voor druk en pijn in mijn bekkenbodem, waardoor ik Vera met moeite kon verschonen. Haar een nieuw setje kleding aantrekken was te veel, laat staan haar in bad doen. Dit vond ik heel moeilijk, omdat je met alles afhankelijk bent en niet voor je eigen kind kan zorgen. Dit heeft lang aangehouden en ging na een aantal weken pas beter.
Mijn kraamweek was een week die ik nooit meer vergeet. Op de eerste nacht na deed Vera het geweldig. Ze was en is zoveel makkelijker dan we hadden durven dromen. Mijn eigen herstel vond ik daarentegen enorm tegenvallen. Gelukkig was er de kraamzorg die ons overlaadde met liefde, steun en heerlijk eten en hield YuuX vinger aan de pols met betrekking tot mijn herstel. Zo konden we genieten van onze dochter.
