Een droom die vorm kreeg in Amerika
Toen we een paar jaar in de Verenigde Staten woonden, groeide de wens om een gezin te starten. Spannend idee, want de kans was groot dat ons eerste kindje daar geboren zou worden. Een spontane zwangerschap liet helaas op zich wachten en dus belandden we bij de fertiliteitsarts.
Na een half jaar testen en onderzoeken bleek dat er gelukkig geen grote afwijkingen waren, maar kwam er wel uit dat Lieke PCOS had. De kans op een spontane zwangerschap was niet nul, maar wel erg klein. Gelukkig kon dit goed behandeld worden en met een beetje hulp raakte Lieke drie maanden later zwanger.
Een positieve test
Omdat alles via de kliniek liep, voelde het hele traject nogal zakelijk. Zelfs een zwangerschapstest zou daar per bloedafname gedaan worden. Dat vonden we wel heel onromantisch, dus besloten we zelf in het weekend een vroege test te doen.
Binnen één minuut verscheen er een tweede streepje. Ongeloof, blijdschap, nog een test (en nog één voor de zekerheid) – allemaal positief! Toen ook de officiële uitslag van de kliniek kwam, konden we het pas echt geloven.
Echo’s en zorg in Amerika
De eerste weken stonden bol van de echo’s: bij 5, 6, 7 en 9 weken. Fijn, maar ook telkens spannend. Rond 9 weken mochten we door naar de gynaecoloog. In Amerika kennen ze namelijk geen verloskundigen.
De zorg was goed, maar voelde vaak onpersoonlijk. Steeds andere gezichten, weinig tijd en je miste dat vertrouwde gevoel van een vast team. Ook kun je in Amerika van alles laten onderzoeken, zolang je maar betaalt. En bij de NIPT kun je het geslacht horen – iets waar Amerikanen meestal geen seconde mee wachten. Wij vonden het juist leuk om dat een verrassing te laten.
Wat ons verder opviel, was dat er geen aandacht was voor de partner; alles draaide om de zorg voor de zwangere en het kindje. In de wachtkamers troffen we vaak alleen de aanstaande moeders zonder partner en er werd soms vreemd opgekeken dat Thomas bij elke controle aanwezig was.
Terug naar Nederland
Rond de 24 weken verhuisden we terug naar Nederland. Een hectische tijd: afscheid nemen, verhuizen, nieuwe banen én een zwangerschap. Gelukkig konden we bij YuuX direct terecht. Het was erg fijn dat we eerder al een virtuele kennismaking vanuit Amerika hadden gehad.
Wat een verademing om de zorg weer persoonlijk en vertrouwd te ervaren. Het tweede trimester verliep gelukkig fysiek goed, al was het mentaal soms topsport door alle veranderingen.
Nu, in het derde trimester, zijn we gesetteld en komt er eindelijk rust. We weten dat er een bijzonder avontuur voor de deur staat. Maar eerst genieten we nog even van de rust – voordat ons kleintje straks het leven én ritme bepaalt.
Liefs, Lieke & Thomas
De namen in dit verhaal zijn gefingeerd.
