Op kerstavond 2020 had ik mijn afspraak staan voor het verwijderen van mijn spiraal. Samen hadden we een kinderwens maar wilden we eerst alles zelf op orde hebben. We waren namelijk net klaar met onze nieuwbouwwoning. Aangekomen bij de huisarts kreeg ik uitleg over wat we moesten verwachten bij zwanger raken. Het kon namelijk al heel snel raak zijn maar het kon ook best een jaar duren. Volgens de huisarts was de gemiddelde vrouw binnen een jaar zwanger.
Het was redelijk snel raak
We hadden besloten om het een beetje op zijn ‘beloop’ te laten en er niet te veel mee bezig te zijn, maar al snel kon ik nergens anders meer aan denken. Vervolgens kwam mijn menstruatie heel snel weer met regelmaat op gang! Super fijn. Daarna was het eigenlijk al redelijk snel raak. Mijn menstruatie bleef wat langer uit en ik voelde me op de een of andere manier anders dus kon ik het niet laten om een test te doen. Op 24 maart 2021 had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Vol trots en ongeloof belde ik Jaap op en ook hij was overdonderd door dit mooie nieuws, onze wens was werkelijkheid geworden.
Ideeën maken voor babykamer en kinderwagen
Ik belde naar YuuX om een afspraak te maken en werd meteen heel vriendelijk en blij te woord gestaan. De dagen daarna kwam bij ons elke dag een beetje meer ‘besef’ en waren we al ideeën aan het maken over de babykamer en de kinderwagen. We konden niet wachten om het aan onze ouders te vertellen. Wij werken allebei met onze ouders samen dus het was ook moeilijk om dit geheim te houden. We besloten om dit met de Paasdagen op 4 en 5 april te vertellen. Ik had voor mijn ouders en schoonouders een leuk cadeautje gekocht met hierin het grote nieuws. Ook hun geluk kon niet op!
Apart gevoel in mijn buik
De dinsdag na de Pasen voelde ik ‘s avonds een apart gevoel in mijn buik. Het was alsof het euforische gevoel van geluk en liefde ineens weg werd getrokken uit mijn buik. Geschrokken vertelde ik Jaap hierover en ik ging snel boven naar het toilet om te plassen. Ik zag bij het afvegen dat er een donkere kleur op het toiletpapier zat, maar dacht niet meteen dat dit bloed was. De donderdag erop werd ik ‘s morgens wakker en ging ik naar het toilet. Ik voelde dat er echt iets niet goed was. Bij het plassen kwam een slijmerige draad van bloed mee. In paniek belde ik naar YuuX en legde de situatie uit. Ik moest het goed in de gaten blijven houden en als het vloeien zou toenemen, zou ik gelijk weer aan de bel trekken. Omdat het vloeien niet constant was, zou het ook een gesprongen bloedvat kunnen zijn. Helaas werd het in de dagen daarna niet veel beter en bleef ik last houden van bloedingen. Ik belde naar YuuX en helaas leek het toch op een miskraam. Op vrijdag 16 april hadden we onze afspraak staan. Dit om te kijken hoe het vruchtje er uitzag en om te bespreken hoe nu verder.
Toch een kloppend hartje!
Zenuwachtig en vol verdriet kwamen we aan bij YuuX. Ik was stil en verdrietig en wilde het liefst zo snel mogelijk een echo voor bevestiging. Manouk begreep dit en stelde voor meteen te gaan kijken. Door middel van een inwendige echo werd het vruchtje in beeld gebracht en wat we toen zagen konden we allemaal niet geloven: een kloppend hartje!! Verdriet werden tranen van geluk en zelf kon ik het nog niet geloven. Waar had ik me dan al die tijd anders door gevoeld? We konden ons geluk niet op en deelden dit nieuws direct weer met onze familie. We konden dus weer verder fantaseren over de mooie tijd die ons te wachten stond. Zelf voelde ik me raar en durfde ik de blijdschap toch nog niet helemaal toe te laten. Ik vloeide af en toe nog waardoor ik telkens opnieuw mijn vertrouwen verloor.
Onze angst werd werkelijkheid
Gelukkig konden we op 22 april weer terecht voor een extra echo. Blij en toch een beetje gespannen ging ik liggen en werd er opnieuw een echo gemaakt. Het duurde dit keer langer voordat het vruchtje in beeld kwam en er was een hoop onrust in mijn buik. Al snel werd onze angst werkelijkheid en zagen we geen kloppend hartje meer. Ik heb toen nog een paar dagen gewacht om te kijken of het vanzelf af zou komen. Maar ik kon dit wachten zelf niet meer aan. Samen hebben we toen besloten middels medicatie de miskraam verder op te wekken. Gelukkig hebben de medicijnen goed gewerkt en is de miskraam compleet afgekomen. Wij hopen snel weer in verwachting te mogen raken.
*Vanwege privacyredenen zijn de namen en persoonlijke gegevens veranderd
